အဲ့ေလာက္မ ၾကမ္းနဲ႔
အဲ့ေလာက္မ ၾကမ္းနဲ႔
““အဲဒီေလာက္ႀကီးမၾကမ္းနဲ႔ကြာ .. နာတယ္””
ပူကနဲ နားထဲတုိး၀င္လာေသာ အသံေၾကာင့္ ေျခ အစုံကုိ ဖ်တ္ကနဲ ရပ္လုိက္ရသည္။
““ဘြတ္ စြပ္ ဘြတ္ ဘြပ္ စြပ္ စိြ ႁပတ္””
““ဟုိ႔ အုိး အုိး ကၽြတ္ကၽြတ္ အရမ္းၾကပ္တာပဲ ကြယ္””
““နာေရာ နာေသးလား ဟင္”“
““အ အ အခုန ေလာက္ေတာ့ မနာေတာ့ဘူး”” သုံးထပ္သား ခန္းစည္း ေလးအတြင္းမွ တီးတုိးသံေလးမ်ားကုိ သူ႔နားက သဲသဲ ကဲြကဲြဠၾကားေနရသည္။
““ေကာင္းလုိက္တာ အင္း အင္း အင့္ အင့္””
ဒါ ထက္ေက်ာ္အသံ သူမွတ္မိသည္။ ေကာင္မ ေလးအသံက မပီမသ ဗလုံးဗေထြးႏွင့္ ညီးတြားသံ တုိးတုိး ေလးစုပ္သပ္ေနသံေလာက္သာ ထြက္ေပၚေနရာ မသဲကဲြ။ ၀ုိင္းခ်စ္အုံဆုိေသာ ခေလးမေလးပင္ျဖစ္ ေနေလသလား။
ခြန္ဂ်ာ့ရင္သည္ အတုိင္းအဆမဲ့စြာ တုံရီလႈပ္ရွားလာ၏။ လက္ထဲမွ ကူးၿပီးသား ဓါတ္ပုံအိတ္ကုိ စားပဲြေပၚ အသာခ်ထားကာ အခန္းတြင္းသုိ႔ တံခါးကုိ ဟလ်က္ ေခ်ာင္းၾကည့္လုိက္သည္။
““ျမန္ျမန္လုပ္ အစ္ကုိရယ္ မၿပီးေသးဘူးလား””
““ၿပီးေတာ့မွာပါကြယ္ တေအာင့္ေလးေနာ္ ..ေနာ္””ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက လုံး၀ေျပာင္စင္ကာ လုံခ်ည္မရိွ ေအာက္မွပက္လက္အေနအထားႏွင့္ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္း ကားထားေသာ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ ထက္ ေက်ာ္လီးႀကီးက ပုိင္ ရုိက္သြင္းေနသလုိ စုိက္ စုိက္ဆင္း ေနသည္။
““၀ုိင္း”” ရယ္ဟု သူက မ်က္ရည္၀ဲစြာ ေရရြတ္ သည္။ မႏုႆမုဆုိး ထက္ေက်ာ္လက္အတြင္း သက္ဆင္း မိမွေတာ့ ၀ုိင္းဘ၀ ဤသုိ႔သာ ကားလိပ္ခ်ရမည္ကုိ ခြန္ဂ်ာ ႀကိဳတင္သိထားေနသလုိပင္။
ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ႀကီးမားေသာ လီးမဲမဲ ႀကီးအ၀င္အထြက္၌ ေဘးသုိ႔ ျပန္႔ကားလုိက္ စုလုိက္ျဖင့္ လႈပ္ရွားေနသည္။ ထက္ေက်ာ္ေဂြးစိႀကီးကမူ ေစာက္ဖုတ္ ေအာက္ေျခ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းာကားကုိ ဖတ္ခနဲ ဖတ္ခနဲ မွန္ မွန္ရုိက္ေပးေနသည္။မုိးေပၚသုိ႔ ဖ၀ါးလွန္ကာ ေျမာက္ထားေသာ ေကာင္မေလးေျခေခ်ာင္းေလးမ်ား ကုတ္ေကြးေနရွာ သည္။
““ေဆာင့္ .အင့္ အင့္ နာနာေလး အစ္ကုိရယ္””
““ဒါနဲ႔ ေဆာင့္တာ နာတယ္ဆုိ””
““အဟြန္း နာလုိ႔ နာတယ္ ေျပာတာေပါ့ ခုမွ မနာတာ”” ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးကုိ ဆဲြေျမာက္လုိက္၏။ လုံးပတ္ ငါးလက္မနီးပါး ႀကီးမားကာ ေစာက္ေရမ်ားႏွင့္ ေျပာင္လက္ေနေသာလီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ ကၽြတ္လုနီးပါးထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းေလး ေအာက္ေျခ၌ ျဖဴလြလြ ျမဳပ္ပူစီေဗာင္းေလးမ်ား အစီအရီ စုၿပံဳတဲြခုိေနၾကသည္။ တင္းတင္းေလး ေစ့သြားေသာ အကဲြေၾကာင္းၾကား၌ လီးဒစ္ႀကီးကား အျပင္သုိ႔ ငါးမွ်ာခ်ိပ္ တစ္ေခ်ာင္း လုိ ဆဲြထြက္လာသည္ ေစာက္ပတ္အတြင္းသား ရဲရဲ ေလးမ်ား လန္ထြက္လာ၏။
““ရွဴး အား ကၽြတ္ကၽြတ္ အစ္ကုိရယ္ အစ္ကုိ႕ ဟာႀကီးကုိ ဆဲြထုတ္လုိက္တာ ရင္ထဲကုိ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္ၿပီး က်န္ရစ္တာပဲ တစ္မ်ိဳးႀကီးေနာ္ .. အင္းဟင္း
ဒါျဖင့္ အၿမဲတတ္ထားေပးမယ္ေလ ဟင္ သြား ဒီက အ ေကာင္းေျပာတာ ေဆာင့္မယ္ေနာ္ ေစာက္ပတ္ကုိ လက္ နဲ႔ၿဖဲထား ေမာေမာ ဟုိက္ဟုိက္အသံႏွင့္ ထက္ေက်ာ္ အ မိန္႔ေပးသလုိပင္ ကႏုကမာ ေရာင္ေတာက္ေနေသာ လက္သည္းေရွည္ေလးမ်ာပါသည့္ လက္ေခ်ာင္းေဖြးေဖြး ေလးႏွစ္ဖက္က ေစာက္ပတ္ကုိ ဆဲြၿဖဲေပး၏။
အစိေလးကျပဴးၿပီး ေထာင္ေနသည္။ ထုိေစာက္ စိေအာက္ေျခအတြင္းပုိင္း အသားႏုေလးမ်ား လႈပ္လႈပ္ရြရြ ေပၚထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ႂက ထြက္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္း၀ အသားစုိင္မ်ားက အမဲ သားႏွယ္ ရဲရဲနီကာ လီးထိပ္ႀကီး မ၀င္မီ ေခတၱမွ် ပိတ္ဆုိ႔ ေနၾက၏။ ““ဘြတ္””ခနဲ အသံႏွင့္အတူ ထက္ေက်ာ္၏ လီးထိပ္ႀကီးက ေစာက္ေခါင္းထဲသုိ႔ စုိက္နစ္ တုိး၀င္ သြားသည္။
““အီး ဟီး ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္”” ေကာင္မေလး ညီးတြားပုံက မခ်ိမဆ္႔ႏုိင္လြန္းေလရာ ၾကားရသူ ခြန္ဂ်ာရင္၌ပင္ နင့္တင့္တင့္ႀကီးျဖစ္သြားေစေလသည္။ ထက္ ေက်ာ္၏ ရာဇ၀င္လူဆုိး စာရင္း၀င္ ပစၥည္းႀကီးက အသစ္ စက္စက္ ေစာက္ပတ္ေလးအတြင္းသုိ႔ ပယ္ပယ္နယ္ နယ္ႀကီး လုိး၀င္ေနသည္မွာ ရွည္ၾကာလြန္းလွသည္ဟု သူထင္ေလသည္။
၀င္သည္ ၀င္ေနသည္ ၀င္ေနဆဲ ကာလမွာပင္ ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက တေျဖးေျဖး နိမ့္ဆင္းေနသည္။
““အင္း .. ဟူေသာ ေကာင္မေလး၏ ညီးတြား သံေလးက ထက္ေက်ာ္လီးႀကီး အဆုံးေရာက္မွ အင့္အင္း ဟု အဆုံးသတ္လုိက္သည္ကုိလည္း ေတြ႕ရၾကားရ၏။ ထက္ေက်ာ္က လူယုတ္ .. ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ဖင္အကဲြေၾကာင္းစပ္ၾကား အသားႏုေနရာေလးကုိ လက္ညိွဳးျဖင့္ ရစ္၀ုိက္ပါတ္သပ္ေပးသည္။ လီးႀကီးအဆုံး၀င္ ထာသျဖင့္ တနင့္တပုိးခံစားထားရေသာ ေကာင္မေလး ခမ်ာ ဖင္ၾကားကို လက္ညိွဳးႏွင့္ အေမႊခံရေသာခါ ကတုံ ကရီေလးျဖစ္လာသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းက ထက္ ေက်ာ္၏လီးတန္ႀကီးကုိ ခါးသိမ္သြားမတတ္ ေယာင္၍ ေယာင္၍ ညွစ္ျပစ္လုိက္ရွာသည္။ အခန္း၀မွေခ်ာင္္းေန ေသာ ခြန္ဂ်ာဘက္သုိ႔ ဖင္ႏွစ္ခုက လွည့္ထားေလရာ ထုိသုိ႔ ေကာင္မေလး ေစာက္ပတ္ကုိ ညွစ္လုိက္ျခင္းကုိ ခြန္ဂ်ာ ထင္ထင္ရွားရွားႀကီးေတြ႕လုိက္ရသည္။ထုိအခါ ဘာမဆုိင္ ညာမဆုိင္ခြန္ဂ်ာ့လီးအရင္းက ““တင္း””ကနဲ ေယာၿပီးခံစားလုိက္မိျပန္သည္။
““ကြာ အဲလုိ မလုပ္နဲ႔ ဟင့္ ဟင့္ မလုပ္ပါနဲ႔ဆုိ””
““ခံလုိ႔မေကာင္းလုိ႔လား ဟင္””
“ ယားတယ္ ဖင္ထဲက တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ””
““ဒါျဖင့္ ဖင္ကုိလုိးေပးမယ္ေလ””
““ေဟ့ ေအးကြာ အဲဒါေတာ့ မလုပ္နဲ႔””
““ခံၾကည့္ပါအုံး မေကာင္း ေတာ့မလုပ္ဘူးေပါ့ ဘယ့္နွယ္လဲ””
““ဟင့္အင္း ဟင့္အင္း မဟုတ္တာသိပ္လုပ္ခ်င္တာပဲ””
““ေစာက္ပတ္ကအၿမဲ လုိး ေနရတာ ရုိးေနၿပီ ေနာ္လုိ႔””
““ကၽြတ္ အကုိကလဲ ေရွ႕ဖင္ ပဲလုပ္ပါကြာ””
ထက္ေက်ာ္ဘာမွ ဆက္မေျပာေတာ့ ေကာင္မေလးဖင္ၾကားကုိေမႊေနေသာ လက္ေခ်ာင္းက လီးတန္ ႏွင့္အတူ ေစာက္ပတ္ထဲသုိ႔ ညင္ညင္သာသာ ယွဥ္တဲြ ထုိးသြင္းလုိက္သည္။
ၾကည့္ပါလား လက္ေကာလီးေရာ ႏွစ္ခုသြင္း ျပန္ၿပီ အစ္ကုိႀကံႀကံဖန္ဖန္ သိပ္လုပ္တာပဲ နာတယ္ သိလား။ ထက္ေက်ာ္လီးေဘးမွ လက္ညိွဳးကုိ ျပန္ႏႈတ္ လုိက္ျပန္သည္။ ဖင္ႀကီးကုိ ေျမာက္ခါ ေျမာက္ခါ ခတ္ သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္လုိက္၏။
““ဘြတ္စြတ္ ဘြတ္စြတ္ ကိြ ပိ ဘြတ္စြပ္””
“အင့္““အင့္ အင့္ အင့္””
““အစ္ကုိ႕လီးကုိ အားရရဲ႕လားဟင္ ခ်ိဳမာ””
““အုိး ဘာေတြေမးမွန္းမသိဘူး သြားကြယ္””
ခ်ိဳမာတဲ့ ၀ုိင္းမဟုတ္ ေတာ္ပါေသးရဲ႕ ခြန္ဂ်ာ ေရွ႕သုိ႔ေျခတစ္လွမ္းတုိးျဖစ္သည္။ ေသာက ကင္ႏုိင္ ေသာ စိတ္ႏွင့္လည္း လီးကဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲေတာင္ ေပေပၿပီ။
““ခ်ိဳမာ အားမရမွာစုိးလုိ႔ပါ””
““အမေလး ေလး အစ္ကုိရယ္ ဒီေလာက္ဟာႀကီးနဲ႔ ခ်ိဳမာ့ဟာေလးထဲ လုပ္ေနတာေတာင္ ေသလုနီးပါးခံေနရတာ ဒီထက္ႀကီးရင္ေတာ့ စုတ္ျပတ္ကုန္မွာ ဟင္း ဟင္း ဟင္း ”” ႏွစ္ ေယာက္သားၿငိမ္သြားသည္။ ထက္ေက်ာ္ဖင္ႀကီးက အေၾကာဆဲြသလုိ ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုံခေနတုန္းျဖစ္သည္။ခ်ိဳမာဆုိေသာ ေကာင္မေလးက ထက္ေက်ာ္ ဖင္ႀကီးကုိ ဆဲြကာ ဆဲြကာ ေဆာင့္ရင္း တဟင္းဟင္း တအင္းအင္းႏွင့္ တြန္႔လိမ္ ေနရွာသည္။ ထက္ေက်ာ္လီးႀကီးက ခ်ိဳမာ့၏ေစာက္ ပတ္ေလးအတြင္း၌ အရင္းအထိ စုိက္၀င္ကာ တြင္း ေအာင္းရင္းအတြင္း၌ တုံခါေနမည္ကုိ ခြန္ဂ်ာ ေတြးမိ ေလသည္။ ထက္ေက်ာ္ပုခုံးကုိေမးတင္ကာ မိွန္းေန ေသာ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာကုိအခုမွ သူေတြ႕ရသည္။
ငယ္ရြယ္ႏုနယ္လြန္းေသာ ခ်ာတိတ္မေလး မ်က္ႏွာက ေကာ္ပတ္ရုပ္ကေလးႏွယ္ သန္႔စင္လွပသည္။ နက္ေမွာင္ေသာဆံပင္ေလးမ်ားက ပန္းႏုေရာင္ ေခါင္း အုံးႀကီးေပၚ၌ ပ်ံ၀ဲ ဖြာဆင္းေနသည္။ ေမွးစင္းထား ေသာ မ်က္လုံးအစုံသည္ တလႈပ္လႈပ္ ..။
““ေနာက္တစ္ခ်ီ လုပ္အုံးမလား””
““ေက်ာင္းလႊတ္ ၿပီးၿပီ ကုိ ရဲ႕ ေက်ာင္းျပန္ေနာက္က်ရင္ အေမဆူမွာ ေနာက္မွေနာ္ ေနာ္လုိ႔”
” ခ်ိဳမာသေဘာပါ”” ငနဲသားအသံ က မေက်နပ္သလုိလုိ ၀မ္းနည္းသလုိလုိ “
“လုပ္ၿပီ ကုိကလဲဒီေလာက္လုပ္ရတာကုိ အားမရႏုိင္ဘူး သူ႕မွာ”
” ခ်ိဳမာ့ဖက္ကလဲ ျပန္ၾကည့္အုံး”” ထက္ေက်ာ္က ႏွာေခါင္း မွ ဟင္းကနဲသက္ျပင္းမႈတ္ထုတ္ရင္း ခ်ိဳမာ့ဗုိက္ေပၚမွ ခြာ၍ထသည္။ခ်ိဳမာေရာ ထက္ေက်ာ္ပါ ေစာက္ပတ္ႏွင့္လီးတုိ႔ၿပိဳင္တူငုံ႕ၾကည့္မိၾကသည္။ သုတ္ေရမ်ား ေစးကပ္ျပစ္ခၽြဲေနေသာ ေစာက္ ပတ္အတြင္းမွ ထက္ေက်ာ္လီးႀကီးကုိ ေျဖးေျဖးျခင္းဆဲြ ထုတ္လုိက္သည္။
““နဲနဲေပ်ာ့သြားၿပီ ..ေနာ္””
ခ်ိဳမာက လီးတန္ႀကီးကုိ လက္ေခ်ာင္းအဖ်ား ေလးမ်ားႏွင့္ ကုိင္ရင္းထက္ေက်ာ္ကုိေမာ့ၾကည့္ရင္း ေျပာ လုိက္ေလသည္။
““ေနာက္တစ္ခ်ီေလာက္လုိးရင္ ရေသးတယ္””
““ေတာ္ပါေတာ့”” ခ်ိဳမာက မ်က္ေစာင္းေလးထုိးကာ ၿပံဳးရင္း ရွက္စႏုိးေလးေျပာသည္။ ထက္ေက်ာ္ရင္ဘတ္ႀကီး ကုိ ႁပတ္ခနဲ ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္စုပ္ၿပီးမွ ကုတင္ေျခရင္းတြင္ ေအးစက္စြာ ပုံထားေသာ ထမီစိမ္းေလးကုိ လွမ္းယူ လုိက္ခါ ေျခေထာက္မွစြပ္သည္။ ထက္ေက်ာ္က အရိွန္ မေသေသးပဲ ခ်ိဳမာ့မ်က္ႏွာႏုႏုေလးကုိ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆဲြယူကာ နီေစြးရႊမ္းစုိေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကုိ ခ်ိဳၿမိန္ စြာ စုပ္ယူလုိက္သည္။ ထုိ႔ေနာက္ ကုတင္ေပၚမွာပင္ မတ္တတ္ရပ္လုိက္ေလရာ ခပ္ငုိက္ငုိက္ႀကီး တဲြက်ေနေသာ လီးႀကီးက ခ်ိဳမာပါးစပ္ေလးနားတြင္ေရာက္သြားေလ၏။
““ဟင္း သြား”” ခ်ိဳမာက ကဗ်ာကယာ မ်က္ႏွာ ကုိ လႊဲဖယ္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလုိက္သည္။ ထက္ ေက်ာ္ ပုဆုိးကုိလဲျပစ္ေပးလုိက္သည္။
““ဒါပဲေနာ္ ကုိ ခ်ိဳမာ ကေတာ့ တစ္ကုိယ္လုံးေပးၿပီးၿပီ ခ်ိဳမာ့ကုိ သစၥာေဖါက္ရင္ေတာ့ မလြယ္ဘူး””
အာဂ ခ်ာတိတ္ေလးပဲဟု ခြန္ဂ်ာေတြရင္း အ ခန္း၀မွခြာသည္။ စားပဲြရိွ ဓါတ္ပုံအိတ္ေပၚ၌ ကမ္းက တမ္း ခြန္ဂ်ာဟု လက္မွတ္ထုိးကာ အိမ္ေပၚမွ အလ်င္ အျမန္ဆင္းလုိက္သည္။၀ုိင္း မဟုတ္ျခင္းအတြက္ သူေပ်ာ္သြားမိျခင္းကုိ ျပန္လည္ စမ္းစစ္ၾကည့္သည္။ ခ်ိဳမာဆုိေသာ ေကာင္မ ေလးႏွင့္ ထက္ေက်ာ္တုိ႔ ဇာတ္လမ္းကုိ၀ုိင္းသိလ်င္ .. စင္စစ္ကေတာ့ ၀ုိင္း မသိေသာ ထက္ေက်ာ္၏ ပုံျပင္ေျမာက္မ်ားစြာရိွေနေသးသည္ကုိမူ ခြန္ဂ်ာ သိေန ခဲ့သည္။ အင္းေလ ဒါေၾကာင့္ပဲ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ ဆုိတဲ့ ေကာင္ မေလးအတြက္ စုိးရိမ္မိတ ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္မွာပါ ေနာ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရျမန္ျမန္ခ်ိဳးၿပီး သံပုရာရည္ ခ်ဥ္ခ်ဥ္တစ္ခြက္ကုိေသာက္ျပစ္လုိက္ရသည္။
အလုပ္စားပဲြအတြင္းမွ ၀ုိင္း ၏ ေအာက္စလြတ္ေနေသာ ဓါတ္ပုံေလးကုိ ထုတ္ၾကည့္လုိက္မိသည္။ မ ၾကာမီေလးတင္ကမွ ေတြ႔ခဲ့ႀကံဳခဲ့ရေသာ ခ်ိဳမာဆုိေသာ အထက ေက်ာင္းသူေလး တစ္ဦးႏွင့္ မႏုႆမုဆုိး ထက္ ေက်ာ္တုိ႔၏ ေန႔ပဲြႀကီးကုိ မ်က္၀ါးထင္ထင္ၾကည့္ျမင္ခဲ့ရ ေသာ ခြန္ဂ်ာအဘုိ႔ ေအာက္စလြတ္ကာ ေစာက္ဖုတ္အ ကဲြေၾကာင္းေလး ထင္းေနေအာင္ ျမင္ေနရေသာ ၀ုိင္း ဓါတ္ပုံေလးကုိ ၾကည့္ရုံမွ်ႏွင့္ပင္ ခြန္ဂ်ာ လုိးခ်င္စိတ္မ်ား တဟုန္းဟုန္းေတာက္ေလာင္လာသည္။
အလုပ္စားပဲြ၌ထုိင္ရင္း လီးႀကီးကုိ တင္းတင္း ဆုတ္ထားမိ၏။ ဒိတ္ကနဲ ဒိတ္ကနဲ လက္ဖ၀ါးကုိ ေသြး တုိးေနသည့္ အထိ အေတြ႕ကုိခံစားေနရသည္။ လီးထိပ္ မွ ခၽြဲျပစ္ေသာ အေရၾကည္မ်ား ယုိစီးလာ၏။ ထက္ေက်ာ္ ကဲ့သုိ႔ သူမ်ားသားပ်ိဳသမီးပ်ိဳေလးမ်ားကုိ ဖ်က္ဆီးလုိ ေသာဆႏၵလဲမရိွ။ ေယာက္်ားပီပီ ကုိင္ခ်င္သည္ကေတာ့ အမွန္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ပုဆုိးကုိ အသာေလ်ာ့ခ်လုိက္သည္ မတ္ေထာင္ေနေသာလီးႀကီး တစ္ခ်ိန္က ရြယ္ရြယ္ဆုိ ေသာ ေကာင္မေလးကုိ အႀကိမ္ေပါင္းမ်ား စြာလုိးခဲ့ေသာ လီးႀကီး .. ယခုမူ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ေ၀းကြာ ေနခဲ့သည္မွာ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာခဲ့ၿပီး လီးျဖစ္ပါလ်က္ လီးအစာ မစားရေသာ ခြန္ဂ်ာ့လီးႀကီး ဘာေၾကာင့္ ၀ၿဖိဳးေနသနည္း.. မသန္မစြမ္းခ်ိနဲ႔စြာ လူမမာတစ္ ေယာက္ႏွယ္ ေပ်ာ့တိ ေပ်ာ့ေခြဘာလုိ႔ မျဖစ္ရသနည္း။
စိတ္က ပူထူေနသည္ ယခုကဲ့သုိ႔ ကာမဆႏၵျဖစ္ပြားေပါက္ကဲြမႈမ်ိဳး မၾကာခဏခံစားရေသာ္လည္း ယခု
၀ုိင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ ဓါတ္ပုံထဲ၌ ထင္ထင္ရွားရွား ျပတ္ျပတ္သားသားေတြ႔ရမွ ပုိ၍ ခံစားရသည္။ ထုိေစာက္ ဖုတ္ႀကီးကုိပဲ လုိးခ်င္ေနမိသည္။ လက္တြင္း၌ ဆုတ္ကုိင္ ထားေသာ လီးႀကီးက လက္ဆုတ္အာေနေအာင္ တုတ္ ခုိင္ထြားႀကိဳင္းေနသည္။ ရြယ္ရြယ္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်စဥ္က သူ႕လီးဤမွ်ေလာက္မႀကီးေသးဟု သူထင္သည္။ ထုိစဥ္ကသာယခုေလာက္ႀကီးေသာ လီးကုိ ပုိင္ဆုိင္ခဲ့လ်င္ မည္မွ် ေကာင္းမည္နည္း။ ““ေမာင့္လီးက လီးသူခုိး သိလား ဟင္းဟင္း”” ရြယ္ရြယ္ႏွင့္လက္ထပ္ၿပီး ၈-မုိင္ေမြးျမဴေရး ၿခံ၌ပင္ လြတ္လပ္စြာေနထုိင္ခဲ့ၾကၿပီး ေန႔ည အခိန္မေရြး ကစ္ၾကသည္။ ရြယ္ကလည္း ေမာင့္သေဘာ ေမာင္ပုိင္ ဆုိင္ေသာ ေစာက္ဖုတ္ .. မီးျခစ္တစ္လုံးႏွယ္ အိတ္ထဲ ေဆာင္ထားရသလုိ အလြယ္တကူပင္ ထုတ္ယူသုံးစဲြ ႏုိင္ခဲ့သည္။ ဆုိပါေတာ့ ရြယ္ရြယ္ ေရခ်ိဳးၿပီး ထမီရင္လ်ား ႏွင့္ သနပ္ခါးလိမ္းေနလ်င္ သန္႔စင္လတ္ဆတ္ေသာ ရြယ့္ႏုိ႔ေလးႏွစ္လုံးကုိ အေနာက္မွ သိမ္းဖက္ ဆုတ္နယ္ေခ် မြမိတတ္သည္။ ထမီကုိ ရင္လ်ားမွ ခၽြတ္ေလ်ာခ်လုိက္ ေသာအခါ ေရေဆးငါးႀကီးႏွယ္ သန္႔သန္႔ ရွင္းရွင္း ေရခ်ိဳး ၿပီးစႏုိ႔ႀကီးႏွစ္လုံးကုိ ေအးေသာ အထိအေတြ႕ႏွင့္စုိ႔နမ္း ျပစ္မိတတ္သည္။
ထုိအခါမ်ိဳး၌ ရြယ့္လက္ကေလး တစ္ဖက္က ေမာင့္ေပါင္ၾကားမွ လီးႀကီးကုိ ညင္ညင္သာသာေလး ဆုတ္ကုိင္ေပးတတ္လာ၏။ ရြယ္ရြယ္ သနပ္ခါး မလိမ္း ျဖစ္ေတာ့ ေက်ာက္ျပင္ ေဘးမွာပင္ ရြယ္ရြယ္လွဲအိပ္ခါ ထမီကုိ ေျခေထာက္မွဆဲြခၽြတ္ျခင္းခံရရွာသည္။ ၀တ္လစ္ စလစ္ႏွင့္ ဖင္အခင္းမရိွ ေခါင္းအုံးမပါ ေမာင့္လုိးျခင္းကုိ ခံရရွာျပန္၏။ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ား ေရစုိေန၍ ညီညီ ညာညာကပ္ေနလ်င္လည္းေမာင္က တယုတယ လွ်ာ ေလးျဖင့္ ယက္ေပးတတ္သည္။ဒါကုိပင္ ရြယ္ရြယ္က ေမာင့္ကုိ သိပ္ခ်စ္ရသည္။ ရြယ္အေပၚ၌ ေမာင္က မရြံ မရွာ ခ်စ္ပါေလကလားဟု အားနာ ျမတ္ႏုိးမႈႏွင့္ ေမာင္ လုိးလ်င္ အခ်ိန္မေရြး အလုိးခံေနျခင္းျဖစ္၏။ ထုိစဥ္က ယခုကဲ့သုိ႔ ေစာက္ဖုတ္ယက္ျခင္း လီးစုပ္ျခင္းမ်ား ေခတ္ မစား ေအအုိင္ဒီအက္(စ္)ေရာဂါမသိသည့္တုိင္ေအာင္ရြံရွာဖြယ္ ကာမဆက္ဆံနည္းကုိ ျမန္မာမ်ား ပီပီ အသုံးမျပဳခဲ့။ အကယ္၍ ေမာင္ကသာ အတင္းအၾကပ္ စုပ္ ခုိင္းမည္ဆုိလ်င္ ရြယ္ရြယ္ မစုပ္ပဲေနမည္မထင္ ရြယ္ သည္ ေမာင့္ကုိ အသဲကဲြမတ္ခ်စ္ခဲ့ရွာေသာ မိန္းကေလးပင္ မဟုတ္လား။
တစ္ည ကုိ မွတ္မိသည္။ အလုပ္မ်ားသျဖင့္ ည ပုိင္းမလုိးျဖစ္ၾကပဲ အိပ္ေပ်ာ္ခဲ့ၾက၏။ ေမာင္အိပ္ေပ်ာ္ အိပ္ေမာက်ေနစဥ္ ေမာင့္လီးကုိ လက္ဖ၀ါးႏုႏုေလးႏွင့္ ဆုတ္ကိုင္ျခင္းခံလုိက္ရသည္။ ေမာင္လန္႔ႏုိးသည္။ ေမာင္ ႏုိးလာမွန္း ရြယ္သိသည္။ ႀကိဳတင္၍ အ၀တ္အစားမ်ား ခၽြတ္ထားေသာ ရြယ္က ေမာင့္လီး ေသးေသးေလးကုိ အမဲအူ ဆဲြသလုိ အေရခံြေလးခ်ည္းစုပ္ခါ ဆဲြတင္လုိက္ ျပန္ခ်လုိက္လုပ္ေန၏။ ရြယ္ရြယ္ပါးစပ္ႏွင့္ စုပ္ေနမွန္း သိ လုိက္ေသာအခါ ေမာင့္လီးႀကီးက မ်က္လွည့္ျပလုိက္သ လုိ ခ်က္ျခင္း ေတာင္သြားသည္။
““ေမာင့္လီးက လီးသူခုိးသိလား”” ဟုလီးထိပ္ၿပဲ ၿပဲႀကီးကုိ လက္ညိွဳးေလးႏွင့္ တုိ႔ထိကာ ရွက္စႏုိးေလးၿပံဳး ကာေျပာရင္း ေမာင့္ေပါင္ေပၚသုိ႔ တက္ခြသည္။ ေမာင္ က ခါးကုိ ေနရာက်ေအာင္ ျပင္ေရြ႕ၿပီး ေမြ႕ယာျပင္ကုိ တေတာင္ႏွင့္ေထာက္ခါ တစ္ဆစ္ခ်ိဳး ငုံ႕ၾကည့္သည္။
““ဟင့္ မၾကည့္နဲ႔ ရွက္တယ္”” ရြယ္ရြယ္က ေမာင့္ရင္ဘတ္ႀကီးကုိ လက္ဖ၀ါးေလးႏွင့္ တြန္းလွဲၿပီး ျပန္အိပ္ ေစသည္။ ေမာင္က ရြယ္ အမူအယာအတုိင္း ေစာင္စ ကုိ ဆဲြယူၿပီး မ်က္ႏွာကုိ အုပ္ထားလုိက္၏။
““ၾကည့္ပါလား တတ္တယ္ သူဒါမ်ိဳး”” ေမာင့္ရင္ ဘတ္ကုိလက္သီးေလးႏွင့္ ထုရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးစူၿပီး ေျပာသည္။ ေမာင္က ရြယ္ကုိစတင္လုိးခဲ့ၾကစဥ္က ရြယ္ရြယ္က ဤသုိ႔ပင္ မ်က္ႏွာကုိ ေစာင္ျဖင့္ အုပ္ထားခဲ့ သည္။ ထုိသုိ႔ေစာင္အုပ္ခါ ရြယ္ရြယ္လုပ္သမွ် ၿငိမ္ၿပီးခံစားရ ေသာ အရသာမွာလည္း ကုိယ္က ဦးေဆာင္လုိးရေသာ အရ သာႏွင့္ေတာ့ အေတာ္ႀကီးကြာျခားျပန္သည္။ မ်က္ေစ့ကုိ မိွတ္ခါအထိအေတြ႕ကုိ ရင္တစ္ခုံခုံခံစားရေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ညင္သာေသာ အထိအေတြ႔ မ်ိဳးကရွားပါးလိမ့္မည္ထင္သည္။
ရြယ္ရြယ္က ယင္းသုိ႔ ေႏြးေထြးစြာ ရင္ခုံေစ တတ္ေသာ အျပဳအမူေလးမ်ားကုိ ျပဳတတ္သည္။ လီး ထိပ္ကုိ ခၽြဲေစးေသာ အေရေလးမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာကာ ပြတ္သပ္လ်က္ ႏိႈးဆြေပးတတ္သလုိ ေဂြးစိကုိလဲ မနာ မက်င္ေလးဆုတ္နယ္လ်က္ လီးတန္ႀကီးကုိ ဂြင္းတုိက္ ေပးတတ္ေသးသည္။
ဤမွ် အျပဳအစုေကာင္းေသာ ရြယ္ရြယ့္အား ခၽြန္ဂ်ာဘယ္သုိ႔ေမ့၍ရႏုိင္ပါမည္နည္း။ လီးထိပ္ႀကီးကုိ စ ေကာ၀ုိင္း လႈပ္ရွားရင္း ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကုိ ႏႈတ္ခမ္းနီဆုိးသကဲ့သုိ႔ ျပဳမူေလတုိင္း ခြန္ဂ်ာပါးစပ္ႀကီး အေဟာင္းသားႏွင့္ အလြန္အမင္း အရသာထူးစြာ ခံစား ဖူးခဲ့ရသည္။ ခ်စ္စြာေသာ ရြယ္ရြယ္ေလး၏ စိတ္လက္ပါ စြာျဖင့္ ကုိင္တြယ္လႈပ္ရွားမႈတုိင္း၌ ခြန္ဂ်ာေမ့ေမ့မူးမူး ေမ်ာပါခဲ့ရသည္။ လီးအေပၚသုိ႔ ေစာက္ပတ္အ၀ကုိ ေတ့ၿပီး ညင္ သာစြာထုိင္ခ်လုိက္ေသာအခါ ေႏြးအီေသာ လီးထိပ္မွ အရသာသည္ ႏွလုံးသားမွဆင့္ကူးစိမ့္၀င္၍ တစ္ကုိယ္ လုံးကုိ ပ်ံ႕ႏွံ႕ခံစားသြားေစခဲ့ေသာ အထိအေတြ႔ေလးမ်ား
ယခုမူ ေ၀းခဲ့ရၿပီ .. စာေရးစားပဲြ၌ အတန္ၾကာ ထုိင္ရင္း မာေတာင္ေနေသာ လီးႀကီးကုိ ဆုတ္ကုိင္ထားေသာ ခြန္ဂ်ာ့လက္သည္ တင္းက်စ္ေန၏။ လက္ဖ၀ါးအတြင္း ၌ အေၾကာႀကီးမ်ားေထာင္ကာ ဖုထစ္ရု္းႂကေနေသာ သူ႕လီးႀကီးကုိ ဘယ္သုိ႔ ေျဖသိမ့္ရမည္မသိေအာင္ ခံစား ေနရသည္။ စားပဲြေပၚ၌ သူ႔အား ၿပံဳးရႊင္ရႊန္းစုိစြာ ၾကည့္ ေနေသာ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ ဓါတ္ပုံေလးကုိ စုိက္ၾကည့္လုိက္ သည္။
ထမီေအာက္စေလးလြတ္ေနေသာ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ထုိငေနပုံေလးက ဖိတ္ေခၚေနသလုိရိွသည္။ မ်က္ႏွာ ေလးက ပကတိရုိးသားသန္႔စင္ေနျခင္းအတြက္ ဓါတ္ပုံရုိက္စဥ္ မိမိေစာက္ပတ္ႀကီးကုိ အထင္အရွားေပၚလြင္ ေနသည္ကုိ မသိသည္မွာ ေသခ်ာသည္။ ခြန္ဂ်ာက လည္း နက္ကတစ္မ်ားရစဥ္ကတည္းက ထုိပုံေလးကုိ မ်က္ေစ့ထဲ၌ စဲြထင္ေနရာ အပီအျပင္ ကူးၿပီးေသာအခါရင္၌ အတုိင္းအဆမ၇ိွ ဆႏၵမီးက အဟုန္ျပင္းစြာ ေတာက္ ေလာင္ခဲ့ရေလသည္။ လုိးခ်င္စိတ္မ်ား ထႂကြလာေလေလ ခ်စ္ခဲ့ရေသာ ရြယ္ရြယ္ကုိ သတိရေလေလ ျဖစ္လာရ သည္။ ရြယ္ရြယ္သာရိွလ်င္ သူမအေျခအေနမ်ိဳး၌ ထမင္းပင္ခ်က္ၾကမည္မထင္။ တစ္ေယာက္တည္း ငုိင္ေတြကာ ပုဆုိးကုိ ဆီးစပ္အထိေလ်ာကာ ႀကီးမားတုတ္ခုိင္ေသာ လီးႀကီးကုိ ကုိင္ထားေလေသာ ခြန္ဂ်ာသည္ စတူဒီယုိ အခန္းဆီသုိ႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ညင္သာစြာ၀င္လာ သည္ကုိ သတိမထားလုိက္မိေခ်။ အခန္းတစ္ခုလုံး တိတ္ ဆိတ္ၿငိမ္သက္လ်က္ရိွသည္။ တစ္ဖက္ဖြင့္ထားေသာ ျပဴ တင္းေပါက္မွ ေအးျမေသာ ေလစိမ္းေလးက ညင္ညင္ သာသာ တုိက္ခတ္ေန၏။
တစ္ေယာက္တည္း ၿငိမ္ သက္ေနေသာ ခြန္ဂ်ာႏႈတ္ခမ္းအစုံသည္ တဆတ္ဆတ္တုံရီေနသည္။ လက္တြင္း၌ ဆုတ္ကုိင္ထားဆဲျဖစ္ေသာ သူ႔လီးႀကီးမွာ ထိပ္ႀကီး တင္းကာ ခရမ္းသီး ႀကီးတစ္လုံးနယ္ ေျပာင္တင္းနီရဲေနသည္။ ဆာေလာင္ ငတ္မြတ္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကုိ ဆုတ္ကုိင္ထားရင္း ခြန္ဂ်ာ ၀န္းက်င္ကုိေမ့ေနသည္။ အျပင္ခန္းကတည္းက ၀ုိင္း အသံျပဳၾကည့္သည္။ အိမ္ေရွ႕ခန္းတံခါးႀကီး ပြင့္ေနသည့္ အတြက္ စတူဒီယုိအျဖစ္အသုံးျပဳေသာ ေနာက္ဖက္ အခန္းသုိ႔ ဆက္၀င္ခဲ့မိသည္။ ဒါသည္ပင္ ၀ုိင္းအမွား ျဖစ္ေကာင္းျဖစ္ပါမည္။ စာေရးစားပဲြ၌ ၿငိမ္သက္ကာ ဓါတ္ ပုံတစ္ပုံကုိ စုိက္ၾကည့္ေနေသာ ခြန္ဂ်ာ့ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္။ တစ္ႀကိမ္တည္းေသာ ေတြ႔ဆုံေသးေသာ ခြန္ဂ်ာ ကုိ ဘယ္သုိ႔ႏႈတ္ဆက္ရမွန္းမသိ။ သုိ႔ေသာ္ ေျခလွမ္းတုိ႔ က ခြန္ဂ်ာ့အနီးသုိ႔ တေရြ႕ေရြ႕တုိးကပ္သြားေနမိသည္။ ထုိ အခါ ခြန္ဂ်ာ့စုိက္ၾကည့္ေနေသာ ဓါတ္ပုံကုိ ၀ုိင္း အ ေသအခ်ာေတြ႔လုိက္ရသည္။ ေတြ႔လုိက္မိသည္ႏွင့္ တစ္ကုိယ္လုံးရိွ ပုံမွန္စီး ဆင္းေနေသာေသြးေၾကာမ်ား ရပ္ဆုိင္းသြားသလုိ ခံစား လုိက္ရသည္။ ၀ုိင္း၏ ေျခလွမ္းမ်ားတုံ႔ဆုိင္းသြားကုန္ သည္။ ေရွ႕တုိးရခက္ ေနာက္ဆုတ္ရခက္ေတြျဖစ္ ကုန္သည္။ ႏွလုံးေသြးမ်ား တဒုိင္းဒုိင္းခုံေအာင္လည္းခံစားရသည္။ ရင္၌ ေမာလိႈက္တုံရီေသာ ေ၀ဒနာကုိလည္း ခံစားရသည္။
ဓါတ္ပုံက ၀ုိင္းရဲ႕ပုံေလ ၾကည့္ပါအုံး ထုိင္ထား လုိက္တာ ေအာက္က ေဟာင္းေလာင္း.. ဘယ္ ေလာက္ရွက္ဖုိ႔ေကာင္းလဲလုိ႔ အုိး ထမီၾကားက ထင္ ထင္ရွားရွားႀကီးေပၚေနတာကလဲ တမင္တကာ ထမီကုိ လွန္ၿပီး ဓါတ္ပုံအရုိက္ခံထားသလုိႀကီး။
ဟင္ သူ ပုဆုိးကုိေလ်ာ့ခၽြတ္ၿပီး မတ္ေတာင္ ေနတဲ့သူ႕ဟာႀကီးကုိ ကုိင္ထားလုိက္တာ။ သူ႔စိတ္ကူးယဥ္ေနမွာေပါ့ ၀ုိင္းရဲ႕ ေအာက္စလြတ္ေနတဲ့ပုံကုိ ၾကည့္ၿပီး စိတ္နဲ႔ျပစ္မွားေနမွာေပါ့။ ဘယ္လုိလုပ္ရမလဲ မသိမသာ ျပန္ထြက္သြားလုိ႔ေရာ ရမလား အင္း မသိလုိက္ရင္ ေကာင္းသား ေတာ္ၾကာ သူ႔ကုိေတြ႔ၿပီး သူ႕ဟာႀကီး သူကုိင္ ထားတာ ျမင္လုိ႔၀ုိင္းက ျပန္လွည့္ေျပးတယ္ဆုိရင္ ဘယ္ေတာ့မွ ရင္ဆုိင္ရဲၾကမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာလုပ္ရ မလဲ သူ႕ဟာႀကီးကလဲ သနားစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ ဆာေလာင္ေနရွာပုံပဲ ခက္ထာက ၀ုိင္းက ဘယ္ ေယာက္်ားနဲ႔မွ အလုိးခံဖူးေသးတာ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကုိၾကည့္ၿပီး အလုိလုိေနရင္း သနားသလုိခံစားမိရ ျပန္တယ္။
ဟုတ္တယ္ ခြန္ဂ်ာဆုိတဲ့ဓါတ္ပုံဆရာေလးကမိန္းကေလးေတြ ဓါတ္ပုံမရုိက္ဘူးလုိ႔ အင္မတန္ နံမည္ႀကီးေနတာ အခု၀ုိင္းနဲ႔ ဓါတ္ပုံရုိက္ျဖစ္ၾကၿပီး ခြန္ဂ်ာမွာဒီေ၀ဒနာႀကီးခံစားေနရတယ္ဆုိေတာ့ ၀ုိင္း စိတ္ေကာင္း ႏုိင္မလား ၀ုိင္း ရပ္ေနရာက မသိမသာ သူ႕ဟာႀကီးကုိခုိး ၾကည့္မိျပန္တယ္။ခြန္ဂ်ာဟာ မိန္းမရဘူးတယ္ဆုိတာ ၀ုိင္း သိပါတယ္။ ဒါႀကီးနဲ႔ အလုိးခံခဲ့ရတဲ့ ခြန္ဂ်ာရဲ႕မိန္းမလဲ ခြန္ဂ်ာကုိ ခ်စ္မွာ။
သိပ္ခ်စ္မွာပါပဲ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ေလ ခြန္ဂ်ာဆုိတဲ့ ကခ်င္ေလးဟာ တကယ့္ကုိ က်န္းမာသန္ စြမ္းတဲ့ေယာက္်ားေကာင္း တစ္ေယာက္ျဖစ္ေနလုိ႔ပဲေပါ့ ၀ုိင္းအသက္ (၁၈)ႏွစ္ထဲ၀င္ေနပါၿပီ ဟုိဒင္း လုိးမယ္ဆုိရင္လည္း ရေနၿပီေပါ့။ ခေလးလဲေမြးႏုိင္ၿပီေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အခ်စ္ဆုိတာ မသိတသိနဲ႔ ရင္ခံတတ္ရုံေလးရိွေသးတာ။ ထက္ေက်ာ္ဆုိတဲ့ ဟုိအေကာင္က လက္သရမ္းလြန္းလုိ႔၀ုိင္းမုန္းလုိက္တာ မေျပာနဲ႔ေတာ့..။
““ဆရာ ..”” မွားသလား မွန္သလား မေ၀ခဲြ ႏုိင္ခင္မွာပါးစပ္က လႊတ္ခနဲ ေခၚလုိက္မိတယ္။ ခက္ လုိက္တာ ““ဟင္ ၀ုိင္း ကုလားထုိင္က ကမ္းကတမ္း ႀကီးထရင္း ပုဆုိးကုိ ျပင္၀တ္ေနတဲ့ သူ႔တစ္ ကုိယ္လုံးဟာ ေဆာက္တည္ရာမရပဲ ယိမ္းထုိးေနရွာတယ္။ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးဟာလဲနီလုိ႔။ ၀ုိင္း ဘယ္အခ်ိန္ကေရာက္ေန တာလဲ ဟင္ သူ႔အသံၾကားမွ သူ႔ကုိပုိသနားမိျပန္တယ္။ ခုိးေၾကာင္ခုိး၀ွက္ ျပဳမူေနတဲ့ သူ႔ကုိ လူမိသြားေတာ့ သူ မေနတတ္ေတာ့ဘူး မ်က္ႏွာကုိ ေအာက္ငုံ႕ၿပီး ႏႈတ္ဆက္ စကား ေျပာေနေပမဲ့ သူဟာ အျပစ္ရိွတဲ့ ေက်ာင္းသား ေလးလုိ တုံေနရွာတယ္။
““၀ုိင္း ေရာက္ေနတာ ၾကာပါၿပီ ဆရာ”” ဘာထူး လဲ ၀ုိင္းလဲ အသံေတြတုန္ေနတာပဲဥစၥာ ၿပီးေတာ့လဲ သူ႔လုိပဲ ေခါင္းကုိ ငုံ႕ၿပီး ေျပာေနတာ ၀ုိင္းနဲ႔ သူ႕ၾကားမွာ ေျပာစရာစကားေတြ ကုန္သြားတယ္။ ဘာကစၿပီးေျပာရမွန္းမသိေအာင္လဲ ခံစားၾကရတယ္။
““ဒီပုံကုိ က်ေနာ္ တမင္ရုိက္တာမဟုတ္ဘူး””
““၀ုိင္း နားလည္ပါတယ္ဆရာ””
““ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ အရမ္းခံ စားလုိက္ရတယ္”” ၀ုိင္းက သံေယာင္လုိက္ၿပီး ေရရြတ္ ေနမိသည္။
““ဟုတ္တယ္ ၀ုိင္း အရမ္းခံစားရတယ္ ၀ုိင္းရဲ႕အလွ အင္း ၀ုိင္းရဲ႕အလွပဲဆုိပါေတာ့ က်ေနာ့ကုိ ဖမ္းစားေနတယ္ ၀ုိင္းရယ္ က်ေနာ္ မရုန္းႏုိင္ မကန္ႏုိင္ ေတာ့ဘူး”” ၀ုိင္းအလွတဲ့ ၀ုိင္းရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကုိ ျမင္လုိ႔ မေနႏုိင္ မထုိင္ႏုိင္ျဖစ္ၿပီး လုိးခ်င္စိတ္ေတြျဖစ္ေပၚ ေနပါတယ္ဆုိတာကုိ ယခု ယဥ္ယဥ္ေက်းေက်းေျပာတာပဲမဟုတ္လား။ ၀ုိင္းဘယ္လုိလုပ္ၿပီးေခါင္းေဖၚရဲမွာလဲ ၀ုိင္း အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုံေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားေန မိတယ္။ စားပဲြစြန္းကုိ အထပ္ထပ္ပြတ္ရင္း ေခါင္းကုိပဲ တြင္တြင္ငုံ႕ထားမိတယ္။ ခက္လုိက္တာ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ။
““၀ုိင္း .. ၀ုိင္းရယ္”” ကတုံကရီနဲ႔ သူ႔လက္ႏွစ္ ဖက္ က ၀ုိင္းပုခုံးႏွစ္ဖက္ကုိ တင္းတင္းေလး ဆုတ္ကိုင္ လုိက္တယ္။ ၀ုိင္းေလ ဆတ္ကနဲ တုံသြားတယ္။ ရုန္းျပစ္ လုိက္ရမလား ပါးကုိ ျဖန္းကနဲ ျမည္ေအာင္ ရုိက္ျပစ္ လုိက္ရမွာလား ၀ုိင္း တဆတ္ဆတ္တုံေသာ ႏႈတ္ခမ္း ေတြကုိ ကုိက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကုိ ေမာ့ၾကည့္မိသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာက ၀ုိင္းထံမွ တစ္စုံတစ္ရာ အေျဖကုိ ေမွ်ာ္ လင့္တႀကီး ေစာင့္စားဟန္ အားနည္းေသာ မ်က္လုံး မ်ားႏွင့္ ၾကည့္ေနတသည္။ ဘာထူးလဲ .. ဘာူထးလုိ႔လဲ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြလဲ တဆတ္ဆတ္တုံေနၾကတာပဲ ..
““၀ုိင္း ေခါင္းကုိ ျပန္ငုံ႕ရင္း သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ အသာအယာ ဖယ္ခ်လုိက္ခါ သက္ျပင္းႏွစ္ခ်က္ ဆင့္ကဲ ရိႈက္မိ၏။
“၀ုိင္းရယ္ .. က်ေနာ္ ရုိင္းသြားသလားဟင္””
သူက စုိးရိမ္တႀကီး တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ေမးသည္။ ၀ုိင္းက ေခါင္းကုိငုံ႕ၿမဲ ငုံ႕ကာ စကားမျပန္မိပဲရိွသည္။ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ ၀ုိင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကုိ အနီး ကပ္ ျမင္သည္အထိ သူတုိးကပ္လာသည္။ ႏႈတ္ခမ္း ဆုိးေဆး ပါးပါးလွပ္လွပ္ ဆုိးထားေသာေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းနီရနံ႔ခ်ိဳေမႊးေမႊးေလးကုိ သူရွဴရိႈက္မိသြား၏။
တဆက္တည္းမွာလည္း ၀ုိင္းကုိယ္နံ႔ေလးကုိ သူက ပူးပူးကပ္ကပ္ရရိွလုိက္ျပန္သည္။ တစ္ကုိယ္လုံးရိွ ေသြးမ်ား ဆူႂကြွလႈပ္ရွားလာၾကသည္။ သူက တံေတြးကုိဂလုကနဲ ျမည္ေအာင္ ၿမိဳခ်လုိက္ရင္း ဒုတိယအႀကိမ္၀ုိင္း၏ ပုခုံးေလးႏွစ္ဖက္ကုိ ဆုတ္ကုိင္လုိက္ခါ မ်က္ႏွာ ခ်င္းနီးကပ္ေအာင္ ဆဲြယူလုိက္သည္။
ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုသည္ ေႏြးကနဲ ပူးကပ္သြားသည္။၀ုိင္း၏ မ်က္ေတာင္ရွည္ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းက်သြား၏။လက္ အစုံကလဲ သူ႔ေက်ာျပင္ကုိ အလန္႔တၾကား ဖက္မိသည္။ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းထိမိရုံေလးျဖင့္ ၀ုိင္း တစ္ကုိယ္လုံး ဆတ္ခ နဲ တြန္႔ကာ အေၾကာအခ်ဥ္ေတြ ေပ်ာ့ေခြခ်င္သြားသည္။
““ႁပြတ္..ႁပြတ္”” သူက ၀ုိင္းႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကုိ ညင္ညင္သာသာေလး စုပ္ယူလုိက္သည္။ ဖ်င္းကနဲ ခံစား လုိက္ရသည္။ ““ခ်စ္တယ္ ၀ုိင္းရယ္”” အေမာတေကာႀကီးေျပာရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိ စုပ္ျပန္၏။ သည္တစ္ခါ သူ႕လွ်ာေႏြးေႏြးျဖင့္ ၀ုိင္း ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကုိ တလစပ္ ယက္သည္။ စုပ္သည္။ ခ်ိဳျမေမႊးသင္းေသာ ႏႈတ္ခမ္းဆုိးေဆးေလးမ်ား ေျပာင္ စင္သြားသည္။ ၀ုိင္းက အသက္ကုိေအာင့္ထားမိသည္။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းကုိ ၀ုိင္းမသိ။ မရုန္း မဖယ္ မတြန္းမကန္ႏွင့္ တလြန္႔လြန္႔ေနိမိျခင္းကုိ ၀ုိင္း၏ ဆူၿဖိဳးသန္စြမ္းေသာ လတ္ဆတ္သည့္ ေသြးမ်ားဆူႂကြ လာျခင္း သေကၤတပင္ျဖစ္မည္ထင္သည္။
““အခန္းထဲ သြားၾကရေအာင္ ၀ုိင္းရယ္ေနာ္”” သူက တကယ့္ကုိ စိတ္လႈပ္လႈပ္ရွားရွား အသံႀကီးႏွင့္ ေျပာကာ ၀ုိင္းခါးေသးေသးေလးကုိ ဖက္၍ဆဲြေခၚသည္။ အခန္းထဲသြားလုိးၾကမည္ဟူေသာ အဓိပၸါယ္မွန္း သိ၏။ ပူေနထူေနေသာစိတ္ႏွင့္ေခါင္းကုိ ငုံ႕ထားမိ၏။ ဘာျဖစ္ရတာလဲ ရုန္းပါလား .. ေ၀းရာဆီကုိခြာပါလား ၀ုိင္း ဟာ သံလုိက္စက္ကြင္းမိေနတဲ့သူလုိပဲ သူေခၚရာကုိ တေရြ႕ေရြ႕ပါသြားေနမိတယ္။ အမွားအမွန္ ေ၀ဖန္ေတြး ေခၚႏုိင္တဲ့ စိတ္ေတြဘယ္ေရာက္ကုန္ပလဲ အုိ .. သူ၀ုိင္းကုိ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးေပၚ ေပြ႔တင္၏။ အ လင္းေရာင္တသဲ့သဲ့မွ်သာလင္းသည္။ သူ႔ခႏၶာကုိယ္ႀကီး က ၀ုိင္းအေပၚသုိ႔ တေျဖးေျဖး အုပ္မုိး ခြစီးလာသည္။
၀ုိင္းေမာသည္။ မ်က္ေစ့အစုံကုိ မိွတ္ထားလုိက္မိ၏။လက္ႏွစ္ဖက္က သူ႔ရင္ဘတ္ကုိ အထိတ္တလန္႕ေလးတြန္းထား၏။ အခန္းထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္သား၏ အသက္ရွဴသံသည္သာ ျပင္းျပင္းပ်ပ်ေလး ထြက္ေပၚေနသည္။၀ုိင္း ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ မ်က္ေစ့အစုံကုိ ဇြတ္မိွတ္ ထား မိသည္။ အသိစိတ္မ်ားကမူ သူ ဘယ္နားကုိကုိင္သည္ ဘာလုပ္ေနသည္ကုိ သိေနသည္။ သူ႔ထံမွ ပူေႏြးေသာ အသက္ရွဴရိႈက္ေသာ ေလကုိ မ်က္ႏွာျပင္၌ ထိေတြ႔ခံ စားရ၏။ ခ်ိဳသင္းေသာ ေယာက္်ားရနံ႔တစ္မ်ိဳးကုိလဲ ၀ုိင္းရေန၏။ ခုံလုိက္တာ .. ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ကုိ ေမာ ေနသည္။ သူ႔စကားေတြ ေျပာေနသည္ဟုေတာ့ ၀ုိင္းထင္၏။ စကားလုံးမ်ားက တုိးလြန္း ညင္သာလြန္းၿပီး ႀကိပ္ ၍ေျပာေသာစကားမ်ားျဖစ္၍ မသဲမကဲြေလသံမွ် ေလာက္သာ တီးတုိးေျပာေနျခင္းျဖစ္၏။ တစ္ခ်ိဳ႕ကုိလဲ၀ုိင္းနားလည္သည္။ နားလည္ေသာ စကားလုံးတုိင္း ကလည္း ၀ုိင္းရဲ႕ရင္ကုိ ပူေႏြးလိႈက္ဖုိေစရုံမွ်မက မ်က္ ႏွာ တစ္ခုလုံးကုိ ထူပူေစေသာ စကားလုံးမ်ားသာ ျဖစ္ေန သည္။
““ဓါတ္ပုံထဲမွာ ၀ုိင္းေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ ျမင္ကထဲက လုိးခ်င္ေနတာ သိလား . ၀ုိင္း””
၀ုိင္း ထုိစကားၾကားေတာ့ ရွက္လုိက္တာ။ မ်က္ ႏွာကုိ ၿပံဳးထားရမွာလား မဲ့ထားရမွာလား .. မသိ။ ေနာက္ သူထပ္ေျပာေသးသည္ ၀ုိင္းက မ်က္ႏွာကုိ တစ္ ဖက္သုိ႔ေစာင္းထားၿပီး အံေလးတင္းတင္းႀကိပ္ထားရ၏။
““ကုိယ္တုိ႔လုိးၾကရေအာင္ေနာ္ ၀ုိင္း”” ခက္လုိက္ တာကြယ္ ဘယ္လုိလူလဲမသိဘူး ဟုတ္တယ္ ၀ုိင္းက အစ္ကုိ႕လီးႀကီးကုိ ျမင္ကတည္းက ၀ုိင္းလဲခံခ်င္ေနပါ တယ္အစ္ကုိရယ္ ျမန္ျမန္လုိးစမ္းပါလုိ႔ ေျပာရမွာလားဟင္း အပ်ိဳရွင့္ အပ်ိဳ အလုိးခံဘုိ႔မေျပာနဲ႔ ကုိယ့္ဖင္ေတာင္ ကုိယ္ ငုံ႕ၾကည့္ဖူးတာ မဟုတ္ဖူး ယုံလား။ အဲဒီစကားမ်ိဳးေတြ
၀ုိင္းပါးစပ္က ဘယ္လုိလုပ္ထြက္မွာလဲလုိ႔ တစ္ခါထဲ သူက မိန္းမရဘူးၿပီးသားဆုိေတာ့ အဲဒီစကားေတြ ထြက္ရဲ ေျပာရဲတာေပါ့ အုိ ကၽြတ္ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကုိ ကုိင္ၿပီး နယ္ေပး ေနတယ္။ ဟာအား ကၽြတ္ကၽြတ္ ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းတယ္ ဒါေပမဲ့ ရွက္တာလဲလြန္ေရာပဲ သူအဲဒီလုိ လုပ္ေလ ၀ုိင္းက မ်က္ေစ့ေတြကုိ တင္းတင္း ပိတ္ထား မိေလပဲ။ လက္ေခ်ာင္းေတြက ေခါင္းရင္းက ကုတင္တုိင္ ကုိ စုံကုိင္ဆဲြထားမိတယ္။ လက္ဆစ္ေလးေတြဆုိတာ ျဖဴ ေတာင္ေနတယ္။ အေပၚအက်ႌရင္ဘတ္ကုိ ဆဲြဖြင့္လုိက္ျပန္ၿပီ ၀ုိင္း အသဲေတြေအးကနဲ ခံစားလုိက္ရတယ္သိလား ေႏြးေႏြးပူပူ သူ႔အာခံတြင္းမွာ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလး ေတြကုိ စုိ႔ေပးျပန္ေတာ့ ဘာမွမဆုိင္တဲ့ ဟုိ ခါးဆီက ျဖင္းကနဲျဖစ္ၿပီး အေပၚကုိ ေကာ့ေထာင္လုိက္မိတယ္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွာ ရြစိရြစိျဖစ္ကုန္တယ္။ အဲဒါ ဘာဓါတ္လဲမသိဘူးေနာ္ သိပ္ဆန္းတယ္ သိလား ၀ုိင္း ႏုိ႔ႏွစ္လုံးကေနမထိ ေလမထိနဲ႔ သန္႔သန္႔စင္စင္အုပ္ထိန္း လာတာဆုိေတာ့ စိမ္းစားဥတြလုိ ေဖြးေနတာ အခြံႏႊာ ထားတဲ့စိမ္းစားဥမ်ိဳးေပါ့။ အရြယ္အစားက ဟင္းေသာက္ ပန္းကန္အလတ္စားတစ္လုံးကုိ ေမွာက္ထားသလုိပဲ ခုံးလုံး ၿပီး က်စ္မာေနတာ ..ခြန္ဂ်ာဆုိတာကလည္း သိတဲ့အတုိင္း မိန္းမေသၿပီးကတည္းက မလုိးရတာ ၾကာၿပီဆုိေတာ့ ၀ုိင္းရဲ႕ တစ္ကုိယ္လုံးကုိ ျဖစ္ႏုိင္ရင္ ကုိက္စား၀ါးၿမိဳျပစ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာ။
ထမီအထက္ဆင္စေလးကုိ ဆဲြျဖဳတ္ၿပီး ခၽြတ္ျပန္၏။ ၀ုိင္း၏ အတြင္းခံ ဘရာဇီယာေလးက လည္ပင္း၌ ေရာက္ေနသလုိ ထမီကလည္း ေအာက္သုိ႔ေလ်ာဆင္း သြားသည္။ ေစာက္ေမႊေလးမ်ား မစုံတစ္စုံ ေပါက္ေနၾကၿပီ၀ုိင္းက အေမႊးနဲနဲသန္ခ်င္သည္။ ေစာက္ေမႊးေလးမ်ားက ဆီးခုံမွာသာမဟုတ္ ေစာက္ပတ္ေဘးပတ္လည္၌လည္း ခပ္ပါးပါး ေမွးေမွးေလး ေပါက္ေနသည္။ တျခားမိန္းက ေလးေတြဆုိလ်င္ ေစာက္ေမႊးမ်ားက ဆီးခုံမွာပဲရိွသည္။ ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္းအထက္နားသုိ႔ မေရာက္မီ ခရီးဆုံးၾကသည္။ ယခု ၀ုိင္း အေမႊးႏုႏုေလးမ်ားက ပေရတိျမက္ ခင္းပမာက်ယ္ျပန္႔ လြန္းသည္ဟု ဆုိရမည္။ ခြန္ဂ်ာကလဲ ေစာက္ေမႊးသန္သန္ႏွင့္ ၀ုိင္း၏ ေစာက္ဖုတ္ေဖါင္းေဖါင္း မုိ႔မုိ႔ႀကီးကုိၾကည့္ၿပီး လ်ပ္တစ္ပ်က္အတြင္း၌ ရြယ္ရြယ့္ကုိ သတိရသည္။
သူ႔ဘ၀၌ မိန္းမႏွစ္ေယာက္ေစာက္ဖုတ္ကုိသာ ျမင္ဖူးခဲ့သည္ပဲမဟုတ္လား။ ရြယ္ရြယ္က ၀ုိင္းထက္စာလ်င္ေစာက္ပတ္ ဗ်က္ေသးခ်င္သည္။ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားက ထူထဲေသာ္လည္း ေဘးသုိ႔ ျဖန္႔ ျပန္႔ကားကားႀကီးမဟုတ္။ ၀ုိင္းေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသား မ်ားကမူ ထူထူထဲထဲရိွ၏။ နခမ္းသားထူသျဖင့္ ေစာက္ ပတ္ႀကီးက လက္ႀကီးခုံးထားသေလာက္ကုိ မုိ႔ေမာက္ ခုံး ထေနသည္။ အခ်ိန္ပုိင္း နာရီပုိင္းအတြင္း မိမအလုိကုိ လုိက္ေနရွာေသာ ၀ုိင္းကုိ ခြန္ဂ်ာ ပုိမုိႏွစ္သက္ ျမတ္ႏုိးရ၏။ ရြယ္ရြယ္တုန္းက မလုပ္ေပးဖူးေသာ ျပဳစုျခင္းမ်ိဳးကုိလဲ သူက တယုတယေလးျပဳမူလုိက္သည္။ ေဖါင္းမုိ႔စူႂကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ အေပၚနခမ္းစပ္ေလးကုိ လွ်ာႏွင့္ အသာအယာအုပ္ယက္ေပးလုိက္၏။
““အ..”” ၀ုိင္း၏ တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ႏႈတ္ ခမ္းတဲြတဲြေလး ဇတ္ကနဲ ““ဟ””သြားကာ ေ၀ဒနာ တစ္ရပ္ခံစားးရသလုိ အသံေလးတစ္သံထြက္ေပၚလာသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ခြန္ဂ်ာဆံပင္မ်ားကုိ ခပ္တင္း တင္းေလး ဆဲြကုိင္လုိက္သည္။
““ကၽြတ္.. မဟုတ္တာ ဟိတ္”” ၀ုိင္းက သူ႔ေခါင္း ကုိဖယ္ရွားရန္ ႀကိဳးစားပါေသးသည္။ ဤမွ်ေလာက္အထိ သူ႔ကုိ မခုိင္းခ်င္ မနစ္နာေစခ်င္ သုိ႔ေသာ္ သူက ေခါင္း မာသည္။ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းကုိ ပါးစပ္ႏွင့္ ငုံခဲကာ အကဲြ ေၾကာင္းထဲသုိ႔ လွ်ာဖ်ားေႏြးေႏြးႀကီးကုိ အထက္ေအာက္ ဆုန္ကာဆန္ကာ ထုိးကလိေပးသည္။ ၀ုိင္း ၾကာရွည္ တင္းမခံနုိင္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကုိ ေဘးတစ္ဖက္ဆီသုိ႔ ၿဖဲခ်လုိက္၏။ ထုိအခါမွ ရင္ထဲ ဟင္းလင္းပြင့္သြားသည္။ ေစာက္ ပတ္ႏွစ္ျခမ္းမွာလဲ တင္းတင္းေစ့ေနသည့္ၾကားမွ မဟတဟေလးျဖစ္ေန၏။ သူက လက္မႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေစာကပတ္ကုိ ၿဖဲလုိက္သည္။
ေထာင္းကနဲ အေငြ႕ဟပ္လုိက္ေသာ ေပါင္းအုိးထဲမွ အပူေငြ႔ပမာ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ သန္႔စင္ ေမႊး သင္းေသာ ဆပ္ျပာေမႊးရနံ႔ေလးကုိ ရွဴရိႈက္မိလုိက္သည္။ ပါကင္ထုပ္တစ္ခုကုိ ဖြင့္လုိက္စဥ္ ရရိွေသာ အနံ႔အသက္ ကဲ့သုိ႔ စကၠဴသစ္အနံ႔မ်ိဳးကုိလည္း ရရိွ ရွဴရိႈက္မိရျပန္သည္။
ဒါသည္ပင္ အပ်ိဳမေလး ၀ုိင္းအုံခ်စ္၏ ေစာက္ပတ္ အနံ႔ ေလးသာျဖစ္သည္။ ေစာက္ပတ္အသားေလးေတြက ႏူးည့ံေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ထိသည့္တုိင္ ထိမွန္းမသိ ေအာင္ ႏုထြတ္ေနသည္။ ပန္းႏုေရာင္ေျပးေနေသာ အတြင္းသားရဲရဲေလးမ်ားကုိ လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ထုိး၍ ကလိ လုိက္သည္။
““အ..အ အဟင့္ ဟင့္ ယား ယားတယ္”” လိႈင္း ထကုန္သည္ ဖင္ႀကီးက ႂကတက္လုိက္ ျပန္က်လုိက္ျဖင့္ လႈပ္ရွားခါယမ္းသြားေလသည္။ ၀ုိင္းေစာက္စိေလးက တင္းမာေနၿပီျဖစ္၏။ ေစာက္စိေလး ေအာက္မွ ဂူေပါက္ ေလးသဖြယ္ ပြင့္ဟေနေသာ ဆီးေပါက္ကေလးထိပ္ကုိ သူကလွ်ာထိပ္ျဖင့္ အသာအယာထုိးကလိကာ ရစ္၀ုိက္ ေပလုိက္သည္။
““အား .. ရွဴး ကၽြတ္ မခံႏုိင္ဘူး အ အ”” ၀ုိင္းကတုံကရီေလး ငုိသံပါႏွင့္ေျပာရင္း သူ႔ေခါင္းကုိ ဆံပင္ မ်ားစုဆဲြ၍ ဖယ္ရွားသည္။ မရ။ ေပကပ္ကာ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံးကုိ သြားျဖင့္ မနာမက်င္ေစပဲ တဆတ္ဆတ္ ကုိက္ေပးလုိက္ျပန္ရာ ၀ုိင္းခမ်ာမွာ ေသးျဖန္းျဖန္းပါခ်င္ ေအာင္ခံစားလုိက္ရေလသည္။
““ေတာ္ ..ေတာ္ပါေတာ့ အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္””
““ႁပြတ္ ..အင္း ..ႁပြတ္ ပီ ႁပြတ္ အင္း””
သူကသန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္ေသာ ၀ုိင္း၏ ပစၥည္း ႀကီးကုိ အလြန္အမင္း အရသာရိွေသာ စားေသာက္ဖြယ္ တစ္ခုပမာ ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိးေလး စုပ္ယက္ေပးေနျပန္ရာ၀ုိင္းမွာ မ်က္ရည္ေလးမ်ား ေ၀့၀ဲလာေလေတာ့သည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ဇိကနဲ ဇိကနဲ သုတ္ေရမ်ား ပန္း ထြက္ကုန္၏။ ““ဒုကၡပဲ အဟင့္ ထြက္ကုန္ၿပီ ဟင့္ အဟင့္”” ၀ုိင္း သူ႔မ်က္ႏွာကုိ ေပက်န္ကုန္မွာစုိးလုိ႔ ဆဲြဖယ္ေပမဲ့ သူက အျပစ္လုိက္ အခဲလုိက္ အဖတ္လုိက္ အန္က် လာတဲ့ သုတ္ရည္မ်ားကုိ တျမတ္တႏုိးေလး လွ်ာနဲ႔သိမ္း ၿပီး ၿမိဳခ်လုိက္တာေတြ႔ရေတာ ၀ုိင္း ေသခ်င္ေရာ ကြယ္ အဲေလာက္ မလုပ္နဲ႔ ကုိရယ္”” ၀ုိင္းသူ႔ကုိေခ်ာ့ေမာ့ေသာ ေလသံႏွင့္ေျပာေပမင့္ သူက ေစာက္ပတ္အကဲြေၾကာင္း ေအာက္ဖက္၌ စုၿပံဳတစ္ဆုိ႔ေနေသာ ေစာက္ေရေလးမ်ား ကုိ ႏႈတ္ခမ္းစူကာ ေတ့ယူၿပီး စုပ္ယူေနျပန္ရာ ၀ုိင္းခမ်ာ သူ႔ကုိ ဘယ္လုိသနားသြားမွန္းမသိ။ ““လုိးပါေတာ့ ကုိရယ္ေနာ္”” ၀ုိင္းထံမွ ညင္သာတုိးညွင္းေသာ အသံေလးၾကားမွ သူက ေမာ့ၾကည့္သည္။ သူ႔မ်က္လုံးမ်ားက အခ်စ္ဆိပ္ တက္ကာ ၾကည္လဲ့ေနေလသည္။ ““ကုိ လုိးရေတာ့မလား ဟင္”” ““အင္း .. ”” ၀ုိင္းရွက္သည္ ေခါင္းကုိ ငုံ႕ရင္း အင္း ဆုိေသာအသံကုိ မပြင့္တပြင့္ေလးေျပာလုိက္မိ၏။ သူက ပုဆုိးကုိ ခၽြတ္လုိက္သည္။ သူ႔လီးက ေတာင္ေနသည္ဆုိ ေသာ္လည္း လီးအရင္းက ရွည္လ်ား တုတ္ခုိင္ေသာ လီး အဖ်ားမွ အေလးခ်ိန္စီးသည့္ ဒစ္ၿပဲႀကီးကုိ မႏုိင္မနင္း ဆဲြမ ထားရသည့္ႏွယ္ ခပ္ငုိက္ငုိက္ႀကီးျဖစ္ေနသည္။ ၀ုိင္းက ေနရာမွ အသာထသည္။ ဘရာစီယာႏွင့္ အေပၚအက်ႌ ေလးက လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကုိ ခ်ဳပ္ထားသလုိျဖစ္ေန ေသာေၾကာင့္ ၀ုိင္းမ်က္ႏွာေလးႏွင့္ ဒူးေထာက္ထား ေသာ သူ႕လီးႀကီးကနီးကပ္သြားေလသည္။ သူကတမင္ပဲလား မေတာ္တဆလားမသိ ေရွ႕သုိ႔တုိးလုိက္ရာ လီးထိပ္ ရဲရဲ ႀကီးက ၀ုိင္းႏႈတ္ခမ္းလႊာေလး ႏွစ္ခုၾကားသုိ႔ ေရာက္ရိွ သြားသည္။
၀ုိင္း တစ္ကုိယ္ေကာင္းမဆန္ခ်င္ မတရား မျဖစ္ ခ်င္ သူ႕လီးႀကီးကုိ ျဖဴေဖြးလွပေသာ လက္ေခ်ာင္းေလး မ်ားျဖင့္ အသာအယာဆဲြယူကာ ပါးစပ္ထဲ ဆဲြသြင္း လုိက္၏။ သူ႔လက္ႀကီးႏွစ္ဖက္က ၀ုိင္း၏ ေခါင္းလးကုိစုံကုိင္ဆဲြၿပီး လီးႀကီးကုိ ေရွ႕တုိးေပးလုိက္သည္။ လီးထိပ္ ႀကီးက ကုိင္းခရမ္းခ်ဥ္သီးႀကီးႏွယ္ တင္းမာေျပာင္လက္ ေနေပရာ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာအတြင္းသုိ႔ ႁပတ္ကနဲ တုိး၀င္ သြားေလသည္။ ၀ုိင္းလီးမစုပ္ဖူး မစုပ္တတ္ သုိ႔ေသာ္ ကုိ႕ကုိ ခ်စ္သည့္ စိတ္ႏွင့္ ဒစ္ၾကားသုိ႔လွ်ာဖ်ားေလးထုိး သြင္းကာ ဒစ္ကုိ ရစ္၀ုိက္၍ စုပ္ေပးလုိက္၏။ ဟ အား ေကာင္းလုိက္တာ ၀ုိင္းရယ္ ကုိ႕မ်က္ႏွာက မ်က္ႏွာက်က္ ဆီသုိ႔ေမာ့သြားသည္။ ပါးစပ္ကုိ ဟလ်က္ မ်က္ေစ့မ်ား ကုိ ပိတ္ထားလုိက္ရွာသည္။ ၀ုိင္းလီးစုပ္ပုံဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ျပသနာမဟုတ္ ““ကုိ ခံလုိ႔ေကာင္းသည္ဆုိလ်င္ ၀ုိင္းေက်နပ္၏။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လီးႀကီးကုိအစြမ္းကု္ ငုံ႕စုပ္ကာ အရင္း မေရာက္ တေရာက္အထိ စုပ္ယူျပစ္လုိက္သည္။ ကုိ႕ ေဂြးစိႀကီးက အတဲြလုိက္ ရံႈ႕တက္သြားသည္ကုိ ၀ုိင္းေတြ႔လုိက္သည္။ လီးေမႊးၾကမ္းရွရွႀကီးမ်ားက ျဖဴႏုလွပေသာ ၀ုိင္းမ်က္ႏွာ ေလးကုိထိကပါး ရိကပါး တုိးေ၀ွ႕မိၾကသည္။ လေမႊး မ်ားမ်က္ႏွာကုိ တုိးေ၀ွ႕မိျခင္းကပင္ ၀ုိင္းၾကက္သီးေလး မ်ား ျဖန္းျဖန္းထသြားရျပန္သည္။ ဘယ္လုိမွန္းလဲမသိေပ။
““အာ ကုိ အစုပ္မခံဖူးဘူး၀ုိင္းရဲ႕ ေတာ္ၿပီ ထြက္ကုန္အုံးမယ္ကုိယ္ ၀ုိင္းေခါင္းေလးကုိ ဆဲြခြာရန္ႀကိဳးစားသည္။ ဒါ၀ုိင္းအလွည့္ေလ မဟုတ္ဖူးလား ဘယ္ရမလဲ လီးခါးလည္ ေလာက္ကုိ သြားနဲ႔ခပ္ဖိဖိေလး ကုိက္ထားၿပီး လီးထိပ္က အေပါက္ေလးကုိ လွ်ာနဲပထုိးထုိးေပးလုိက္တယ္။ အိ အ၀ုိင္း ကၽြတ္ ကၽြတ္ ထြက္ၿပီ ဟား အ .. ပါးစပ္ထဲကုိ သုတ္ေရေတြျပစ္ကနဲ ျပစ္ကနဲ ပန္း၀င္ကုန္တယ္။ အဲဒါ မွတ္ထား ၀ုိင္းေက်နပ္သည္။ ၀ုိင္းလဲ ကုိ႔လုိပဲ ကုိ႔ကုိခ်စ္တဲ့အေၾကာင္းျပရမယ္။ သုတ္ေရေတြကုိ ၿမိဳခ် ျပစ္လုိက္တယ္။ ““အုိ ၀ုိင္းေလး အခ်စ္ရယ္ ေက်းဇူး တင္တယ္။ အခ်စ္ပုိတဲ့ သူ႔မ်က္ႏွာႀကီးကနီၿပီး ရဲတြတ္ ေနတယ္။ သူ႔တစ္ကုိယ္လုံးဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေန သည္။ ၀ုိင္းက ကုိ႕လီးႀကီးကုိ ေရခဲေခ်ာင္း စုပ္သလုိ စုပ္ၿပီးမွ ကုိ႔မ်က္ႏွာကုိ ၿပံဳးၿပံဳးေလး ေမာ့ၾကည့္လုိက္ သည္။
““အရမ္းခ်စ္တာပဲလား ၀ုိင္းေလးရယ္ ဟင္”” ၀ုိင္းက သုတ္ ေရမ်ားကပ္ၿငိေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကုိ အသာအယာ ၿပံဳးကာ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား မိွတ္ျပ၏။ ထုိ႔ေနာက္ အိပ္ယာထက္သုိ႔လွဲခ်လုိက္သည္။ အတြယ္ အတာမဲ့ေသာ ႏုိ႔ႏွစ္လုံးက ခါယမ္းသြားေလသည္။ ကုယ္က ႏုထြတ္ ထြားႀကိဳင္းလြန္းေသာ ၀ုိင္း၏ ရင္သား အစုံကုိ ကဲြရွတတ္ေသာ ပစၥည္းတစ္ခုႏွယ္ တယုတယဂရုတစုိက္ ကုိင္လုိက္သည္။ ႏုိ႔သီးေခါင္းရဲရဲေလးမ်ား ကုိလက္ညိွဳးႏွင့္လက္မျဖင့္ညွပ္ကာ ပြတ္ေခ်ေပးလုိက္သည္။ ႏုိ႔သီးေခါင္းေလးမ်ား ေတာင္တင္းလာသည္။ ဗုိက္သား၀င္း၀င္းေလးကုိ တစ္ခ်ကနမ္းၿပီးမွ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကုိ လက္၀ါးႀကီးျဖင့္ အုပ္ခါ ပြတ္ခါ ပြတ္ခါ ဆြေပး၏။ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းသည္ ပြင့္အာသြားသည္။ ေဘးတစ္ ဘက္ဆီသုိ႔ ကားထြက္သြားေသာ ေပါင္တံႀကီးႏွစ္ဖက္ ကုိ ေကြးကာ ေျမာက္တင္လုိက္သည္။ ထုိအခါ ေဖါင္း ကား ခုံးထေနေသာ ၀ုိင္း၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာ အလုိးခံရန္ အသင့္အေနအထားသုိ႔ ေရာက္သြားေလသည္။ ေပါင္ ႏွစ္ဖက္က ဗုိက္သားမ်ားႏွင့္ ျပန္ကပ္ေန၏။ ဒူး ႏွစ္ဖက္က ပုခုံးဆီေရာက္ေအာင္ ပင့္ထားသည္။ ေစာက္ ပတ္ႀကီးက လြတ္လြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္ႀကီး ျပဴးထြက္ေန၏။ ကုိက ေစာက္စိထိပ္ကေလးကုိ လီးထိပ္ျဖင့္ အသာ အယာ ဖိပြတ္ထုိးဆြၿပီး အကဲြေၾကာင္းအတုိင္း ေအာက္ ဖက္သုိ႔ လီးထိပ္ႀကီးကုိ ဆဲြယူသည္။ တျဖင္းျဖင္း တသိမ့္ သိမ့္ အရသာသည္ ၀ုိင္းကုိယ္ခႏၶာ တစ္ခုလုံးကုိ လႊမ္း ၿခံဳပစ္လုိက္ျခင္းခံရ၏။ လီးထိပ္ႀကီးေစာက္ပတ္အ၀ကုိ ေရာက္ေတာ့မယ္ ေရာက္ေတာ့မယ္ဟု မ်က္စိမိွတ္ ခံစားရင္း ကုိ႕လီးႀကီး၏ ပူေႏြးႏူးည့ံေသာ လီးထိပ္မွအထိအ ေတြ႔ကုိ ရင္တခုံခုံႏွင့္ခံစားရင္း လုိး၀င္သြားမည့္ အခ်ိန္ကုိ ေစာင့္ေနမိသည္။ ““ျဗစ္..ႁပြတ္”” ကၽြံ၀င္သြားေသာ လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းၾကားမွ အစ္အစ္ ကေလးထြက္လာသည္။ ““အ .. အီး အဟင့္ဟင့္ ၀ုိင္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိ ဖိကုိက္ထားရင္း တင္းခံထား ေသာ အသက္ကေလးကုိ ေအာင့္ထားလုိက္သည္။
၀င္ေနသည့္လီးတန္ႀကီးက တေရြ႕ေရြ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲ သုိ႔ တုိး၀င္သြား၏။ ၀ုိင္းေစာက္ပတ္ေလး ပထမဦးဆုံး အႀကိမ္ အလုိးခံရေခ်ၿပီ။ ““ႁပြတ္ ဘြတ္”” လီးကုိ တင္းတင္း စီးစီးေလး ဖိအသြင္း၌ ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ေလမ်ား““ဘြတ္””ခနဲ အန္ထြက္လာသည္။ ““ဟင့္ အသံျမည္ေအာင္ မလုပ္နဲ႔ကြာ ၀ုိင္းကရွက္သည္မုိ႔ အခန္းတြင္း ဘယ္သူမွ မရိွမွန္းသိေနပါလ်က္ ေ၀့၀ဲၾကည့္ကာ စုိးရိမ္သံေလးႏွင့္ ေျပာမိ၏။ ““ႁပြတ္ဘြတ္ ႁပြတ္ဘြတ္ ႁပြတ္ဘြတ္”” ဒီေလာက္ ေတာ့ျမည္တာေပါ့ ၀ုိင္းကလဲ ဟင္း ရွက္စရာႀကီးကြယ္ အုိ ၀ုိင္းကလဲ ကုိယ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ထဲရိွတဲ့ဟာပဲ ေနာက္ အေရေတြ ထပ္ထြက္လာရင္ ပုိမည္ေသးတယ္။ ““ဟလား၀ုိင္းက အသံျမည္တာ ရွက္လုိ႔”“ မရွက္ပါနဲ႔၀ုိင္းရယ္ဒါဓမၼတာပဲဥစၥာ တီးတုိးအသံေလးမ်ား ႏူးည့ံစြာ ထြက္ေပၚေနစဥ္မွာပင္ ကုိ႕ဖင္ႀကီးက တသိမ့္သိမ့္ လႈပ္ခါယမ္းကာ တေျဖးေျဖး အေဆာင့္ၾကမ္းလာသည္။
ခြန္ဂ်ာက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထုိင္ကာ ၀ုိင္း၏ ခါးေလးကုိတင္းတင္းရင္းရင္းႀကီးကုိင္ကာ စက္ေသနတ္ ပစ္သလုိပင္ ဆက္ခါဆက္ခါ ေဆာင့္လုိက္ေလရာ ၀ုိင္း ေစာက္ပတ္ေလးႏွင့္ ခြန္ဂ်ာ့ဆီးခုံႀကီးေဖါင္းကနဲ ေဖါင္းကနဲျမည္ေအာင္ပင္ ရုိက္ခပ္မိသြားၿပီး.. ေစာက္ ပတ္တစ္ခုလုံး ထူပူသြားေလသည္။ ““ကုိ..ရက္စက္ တယ္ အ အ အ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ႁပြတ္ ဘြတ္၀ုိင္းသည္ အရူးမီး၀ုိင္းသလုိ ေခါင္းကုိ တအားခါယမ္း မိ၏။ ေစာက္ပတ္အတြင္းသုိ႔ သံေခ်ာင္းႀကီး တစ္ေခ်ာင္း အလား စူးကနဲ နင့္ကနဲ၀င္လာေသာ လီးႀကီးက အဆုံး အထိ၀င္ကာ သားအိမ္ေခါင္းကုိ ““ထုတ္”ကနဲ ““ထုတ္””ကနဲ ေဆာင့္မိသြားသည္။ ဆီးစပ္တစ္ခုလုံးက်င္သြားကာ ရိွန္း ကနဲ လွပ္စစ္ဓါတ္ေတြ စီး၀င္သလုိ တုံတုံခါခါေလး ခံစား လုိက္ရေလသည္။ ““ထြက္ ထြက္ကုန္ၿပီ ၀ုိင္း ..အ အ အ”” ကုိက ၀ုိင္းအေပၚသုိ႔ ကမ္းကတမ္းေမွာက္ခ်လုိက္ခါ ဖင္ကုိ ဆက္ခါ ဆက္ခါ ေျမာက္၍ ေဆာင့္လုိးလုိက္၏။ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး တျဖင္းျဖင္း မာတင္းသြားသည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ တင္းကနဲ တင္းကနဲျဖစ္ခါ လီးေရမ်ားကုိ ပန္းထုတ္လုိက္ေလေတာ့သည္။ ေဆာင့္ေဆာင့္ အ အ ေကာင္းလာၿပီ အုိးအုိး ၀ုိင္းက ကုိယ့္ဖင္ႀကီးကုိ မရွက္ႏုိင္ေတာ့ပဲ ဆဲြကာ ဆဲြကာ ဖိခ်ရင္း ခါး ေလးကုိ ေကာ့ေကာ့ေပးလုိက္ေလသည္။ လီးတန္ႀကီးက အဆုံးအထိ ၀င္ ၀င္သြားကာ ေစာက္ပတ္အတြင္းရိွ အသားမွ်င္မ်ားကုိထုိးပြတ္ ေဆာင့္လုိးမိသြားေလသည္။
““ေကာင္းတယ္ .. အ .. အရမ္းေကာင္းတယ္ကုိရယ္ နာနာေလးေဆာင့္စမ္းပါ အ ..အ””
၀ုိင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္တုံေနကာ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ား ကုတ္ေကြးကာ ခြန္ဂ်ာဖင္မ်ားကုိ အ၀တ္စ တစ္ခုႏွယ္ ဆုတ္ကုိင္ကုတ္ဖဲ့လုိက္မိေလ၏။ စူးကနဲလက္သည္းမ်ား နစ္၀င္သြားသည္ဟု ခံစားလုိက္ရေသာ ခြန္ဂ်ာသည္ စူးထုိးခံရေသာ က်ားသစ္ တစ္ေကာင္ႏွယ္ ““အီး ကနဲ အီးကနဲ အသံျမည္ေအာင္ ပင္ ၀ုိင္းအုံခ်စ္ ေစာက္ပတ္ေလးထဲသုိ႔ သူ၏ ႀကိးမား တုတ္ခုိင္လွေသာလီးႀကီးကုိ အားရပါးရႀကီး ေဆာင့္လုိး လုိက္ေလရာ ..။
““ႁပြတ္..ဘြတ္..ႁပြတ္ဘြတ္..ႁပြတ္ဘြတ္””
““အအား .. အအား .. အအား ..ဟား..ကၽြတ္..ကၽြတ္ ..””
၀ုိင္း မ်က္၀န္းထဲ၌ မီးပြင့္မ်ား ျဖာထြက္ကုန္ ပလားထင္မွတ္ရေအာင္ပင္ ခံစားလုိက္ရေလသည္။
ေစာက္ေခါင္းအတြင္းပင္ က်င္ကနဲ က်င္ကနဲ ျဖစ္ခါ ထိန္းမရေတာ့ပဲ .. ၀ုိင္းက သုတ္ေရမ်ားကုိ လႊတ္ ထုတ္မိလုိက္ေလသည္။
““ေကာင္းလုိက္တာ .. ကုိရယ္ .. အ .. အ .. အ ..””
၀ုိင္းက ခြန္ဂ်ာလည္ပင္းကုိ ဆဲြယူလ်က္ ပါးျပင္ ကုိ နမ္းရင္း ေက်ေက်နပ္နပ္ေလး ေရရြတလုိက္ေလ သည္။
ခြန္ဂ်ာက ၀ုိင္း၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကုိ အသာအယာ ဖိကပ္စုပ္ယူရင္း ဖင္ႀကီးကုိ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေဆာင့္လုိက္ရာ ႏွစ္ဦးစလုံး ထြန္႔ထြန္႔လူးသြားၾကရ ေလေပသည္။
““၀ုိင္း.. ရယ္ ခ်စ္လုိက္တာကြယ္””
““ခ်စ္..ခ်စ္..အားရေအာင္ ခ်စ္စမ္းပါ ကုိရယ္..””
““၀ုိင္းအုံခ်စ္ဆုိေသာ ေကာင္မေလး တစ္ ေယာက္ အရူးအမူးျဖစ္ခါ လီးအရသာကုိ ေတြ႔ေနခုိက္”” ႏွစ္ရွည္လမ်ား မိန္းမ မလုိးခဲ့ရေသာ ခြန္ဂ်ာကလည္း ေနာက္ထပ္တစ္မ်ိဳး တစ္ပုံစံႏွင့္ လုိးရန္အတြက္ ၀ုိင္းအုံ ခ်စ္ကုိ တီးတုိးေလးေျပာလုိက္သည္။
““၀ုိင္း ..ေမာသလား ..ဟင္””
““အင္ ..ကုိက အရမ္းၾကမ္းတာ””
“ခ်စ္တာကုိး . ၀ုိင္းရဲ႕””
““ကုိခ်စ္တာက ေၾကာက္စရာႀကီးကြယ္””
““၀ုိင္း .. ၀ုိင္းေလးရယ္””
““ဟင္ ..ဘာလဲကြယ္ .. ေခၚလုိက္တာ မ ေမာဘူးလား””
““ေနာက္တစ္မ်ိဳးလုပ္ရေအာင္ေနာ္””
““သေဘာေလ .. ဘယ္လုိလုပ္မွာလဲ””
““၀ုိင္းက ကုန္းေပးေလ””
““အာကြာ .. ၀ုိင္းဖင္ႀကီးကုိ ေနာက္က ၾကည့္ မွာ ရွက္တယ္””
““ဒါျဖင့္ မကုန္းဘူးလား .. ေျပာ””
ခြန္ဂ်ာက မ်က္ႏွာညိဳျပသည္ .. ႏႈတ္ခမ္း စူျပ သည္။ ခြန္ဂ်ာ့အမူအယာကုိ သေဘာက်သလုိရယ္ရင္း
၀ုိင္းက ခြန္ဂ်ာ့ပုခုံးကုိ ဖတ္ခနဲ ပုတ္လုိက္သည္။
““ျဖစ္သြားလိုက္တာ ..မ်က္ႏွာႀကီးက .. ကုန္းပါ့မယ္ရွင္..ကုန္းပါမယ္တဲ့ ..ကဲ””
ခြန္ဂ်ာ၏ေက်နပ္စြာ ရယ္ေမာသံက ၀န္းက်င္ကုိ လႊမ္းမုိးသြားေတာ့သည္။
““ခံစားႏုိင္ၾကပါေစ…””
(ၿပီးပါၿပီ)
crd
